69. اژدها وارد میشود

"اژدها وارد میشود" مانی حقیقی که چندوقتی هست سر زبان همه ی فیلم بازهاست را دیشب دیدم . از نظر من فیلم خوبی بود . در واقع فیلم خیلی خوبی بود . اما مسئله ای که باعث میشود بیننده های این فیلم به دو دسته ی "خیلی خوب بود" و "خیلی بد بود" تبدیل شوند ، سبک جدیدی ست که مانی حقیقی برای این فیلم به کار برده .

من سینمای مانی حقیقی را دوست دارم ... جسارتش را در انتخاب سوژه دوست دارم و از کارهای جدید هم استقبال می کنم . مهم نیست چه چیزی باشد ، همین که کارگردان جسارت این را داشته که یک کار جدید بکند برای من پر ارزش و قابل احترام است . و این دقیقن همان چیزی ست که باعث میشود دسته ای از بینندگان فیلم از آن با عنوانی مثل "خیلی بد" و "افتضاح" یاد کنند . کارهای جدید همیشه تبدیل به کارهای سلیقه ای میشوند . عده ای که چشم شان به تکرار عادت کرده است و معتقدند نباید پا از مکررات فراتر گذاشت ، این کارها را دوست ندارند و تردشان می کنند ... عده ای هم مثل من شاید حتی چندبار بلیت بخرند و تماشا کنند و هربار هم بیشتر کِیف کنند .
شاید بشود گفت یکی از برگ برنده های مانی حقیقی ، انتخاب ستاره هایی بوده است که بتوانند این فیلم را هرچه بیشتر درخشان کنند . امیر جدیدی که قبل تر از این هم بارها توانایی اش را نشان داده ، این بار در نقشی متفاوت و در قالب یک مامور ساواک حاضر میشود تا دیگر کسی تردیدی برای "فوق العاده" بودنش نداشته باشد . 

همایون غنی زاده که قبل تر در عرصه ی تئاتر خوش درخشیده بود و هنرش در کارگردانی تئاتر از هیچ کس پوشیده نبود ، این بار با شخضیت یک زمین شناس پا به سینما گذاشت تا مهارتش در این عرصه را هم نشان دهد که الحق خوب هم نشان داد . 

از احسان گودرزی قبل از این کاری ندیده بودم اما شاید بازی خوبش در نقش صدابرداری ماهر و عاشق ، باعث  شود بعد از این از او هم کارهای بیشتر و متفاوت تری ببینیم .

اگر مثل من به فیلم برداری خیلی اهمیت میدهید و برایتان یکی از ملاک های خوب و بد بودن فیلم است ، مهارت فوق العاده ی هومن بهمنش را در فیلم برداری این فیلم از دست ندهید . الحق که با دوربینش خوب توانسته بود جادو کند و تصاویر شگفت انگیزی را نشان بیننده بدهد .
کریستف رضایی در موسیقی فیلم چیزی کم نگذاشته بود . انگار که مهارت سالیانش را یک جا به نمایش بگذارد . خوب بلد بود با موسیقی اش ضربان قلب بیننده را بالا و پایین کند .
دیالوگ های فوق العاده ی فیلم که نشانی از عالی بودن فیلم نامه داشت را هم نمیشد نادیده گرفت . دیالوگ هایی که در جایی میتوانست بغض را توی گلویت بنشاند و در جایی دیگر ذهن را برای کشف معمای فیلم حسابی به بازی میگرفت .

در آخر هم باید بگویم که این ها همه نظر شخصی بنده است . من این فیلم را خیلی دوست داشتم اما به اندازه ای که من دوستش داشتم ممکن است شما از آن بدتان بیاید اما به نظرم ارزش دیدن ، آن هم توی سینما را دارد .